Naar kantoor met 'nieuw haar'

Ik ging maandag voor het eerst op kantoor komen met een pruik, bovenop mijn eigen natuurlijke haar. O man wat vond ik dat spannend.

Ik had een paar collega's met wie ik bevriend was verteld dat dit ging gebeuren. We spraken af dat ze die dag een beetje op me zouden letten en me zouden steunen mocht ik het lastig vinden of gekke opmerkingen krijgen. Ook zouden ze me waarschuwen als de pruik zou afzakken of scheef zou gaan zitten, want daar was ik wel een beetje bang voor.

Ik kwam op kantoor met flinke vlinders in mijn buik. Ik vond dat ik er heel anders uitzag en was ervan overtuigd dat iedereen dit direct zou zien (ik was er ook zeker van dat iedereen me op weg naar kantoor aan het aanstaren was). De eerste collega die iets tegen me zei was iemand met wie ik indirect samenwerkte: "Hee wat leuk, je hebt je haar los. Dat staat je goed!'. Ik reageerde met 'Um ja... dank je' en ze liep weer verder.

De volgende collega die ik tegenkwam zei: 'Er is iets anders aan je... Heb je een nieuwe trui aan'?

De derde zei: 'Hee leuk, ben je naar de kapper geweest?'

UMMMM...wat gebeurde hier?!

Er waren ook collega's die doorhadden dat ik ineens lang, dik haar had in plaats van mijn standaard mini knotje, maar hun reacties waren alleen maar heel positief en fijn.

Mijn spanning vloeide weg en als snel was het, los van mijn frequentere trips naar de wc om mijn haar in de spiegel te checken, business as usual.

Ik leerde die dag iets belangrijks: niemand let zo goed op je als jijzelf dat doet. Dus als je denkt dat iets aan jou niet te missen en mega opvallend is, zoals je dunne haar of juist je nieuwe dikke mooie haar, weet dan dat jij waarschijnlijk de enige persoon, of in ieder geval een van de weinige personen, bent die dit zo opvalt. Een bevrijdende en relativerende les vond ik die me nog altijd helpt.

Heb je alopecia en wil je praten?

Vorige
Vorige

waarde van ‘lotgenoten’

Volgende
Volgende

zo besloot ik de alopecia coach te worden