De Alopecia Coach Podcast: in gesprek met Helmi van Doorn
Alopecia kan voelen als een eindeloze strijd. Je probeert je haar te redden, zoekt naar behandelingen en hoopt dat het allemaal wel weer goedkomt. Maar wat als je stopt met vechten en het anders gaat bekijken? In de nieuwste aflevering van de Alopecia Coach Podcast spreek ik met Helmi van Doorn, professioneel spreker en een vrouw die al 28 jaar alopecia areata heeft.
Helmi is geen onbekende in de alopecia-wereld en heeft inmiddels vijf haarwerken die ze afwisselt – maar loopt net zo makkelijk zonder haar over straat. In ons gesprek hebben we het over de fases die ze doorliep, van onzekerheid en zoeken naar oplossingen tot de vrijheid van kiezen hoe ze eruitziet.
We praten over:
✨ De eerste kale plek en hoe het begon
✨ Wat alopecia deed met haar gevoel van vrouwelijkheid
✨ Het moment waarop ze haar haarwerk voor het eerst afzette voor haar partner
✨ Waarom ze nu een haarwerk kiest zoals een outfit
✨ Hoe ze als spreker alopecia gebruikt om mensen bewust te maken van identiteit en vooroordelen
🎧 Luister de aflevering hier: [link naar podcast]
“Ik dacht: dit fixen we wel even”
Helmi was 19 toen ze haar eerste kale plek ontdekte. “Ik had één hele grote plek en dacht nog: oké, dat is een plek, valt mijn haar overheen, daar kunnen we mee dealen.” Maar al snel kwamen er meer plekken bij, die uiteindelijk samensmolten tot grotere plekken.
“Ik was echt in een ontkenningsfase,” vertelt Helmi. “Mijn eerste gedachte was: oh, maar dit gaan we gewoon even oplossen. Ik ben een doener, ik los dingen op, dus dat gaan we nu ook gewoon fixen.”
En dat deed ze, of althans, dat probeerde ze. Ze probeerde behandelingen, van eczeem opwekken op de kale plekken tot hormoontherapie. “Het hielp wel, want die plekken kregen weer haar. Maar ja, dan zat ik ’s avonds wel mijn hoofd open te krabben.”
Op een gegeven moment kwam ze tot een conclusie: “Ik heb eigenlijk nergens last van, behalve dan mijn uiterlijk. Ik ben gewoon gezond. Moet ik dan echt mezelf dit allemaal aandoen?”
Toen kwam het besef: ik ga stoppen met vechten.
Van onzekerheid naar haarwerken: “Ik had dit veel eerder moeten doen”
Toen Helmi stopte met behandelingen, probeerde ze eerst andere manieren om het te verbloemen. “Ik heb zelfs nog extensions gehad, want dan had ik meer haar en viel het over die plekken heen. Maar ja, uiteindelijk werd het gewoon steeds dunner.”
Uiteindelijk was ze er klaar mee. “Ik heb de tondeuse erop gezet en de laatste plukken eraf gehaald.”
Daarna kwam de volgende stap: een haarwerk. En die ging... per ongeluk op haar hoofd.
“Ik kwam bij mijn haarwerker waar ik altijd kwam voor extensions en toppers. Op een gegeven moment zag hij dat ik aan het worstelen was en in plaats van te vragen of ik een haarwerk wilde proberen, zette hij er gewoon eentje op.”
Wat er toen gebeurde?
“Holy shit, dacht ik. Dit is echt heel cool.”
Het moment dat ze in de spiegel keek, voelde als een gamechanger. “Ik dacht meteen: haal die laatste plukjes er ook maar af, ik ben klaar. Ik had dit jaren eerder moeten doen.”
Dating met alopecia: wanneer vertel je het?
We hebben het ook over daten met alopecia. Want wanneer vertel je iemand dat je een haarwerk draagt? Hoe spannend is het om je haarwerk voor het eerst af te zetten?
Helmi: “Toen ik jonger was, vertelde ik het meteen. Gewoon hup, grap erover maken en klaar. Maar toen ik ouder werd en weer ging daten na mijn scheiding, merkte ik dat ik het eigenlijk niet meteen wilde vertellen. Ik wilde gewoon Helmi zijn. Niet meteen ‘Helmi met alopecia’.”
Maar toen kwam natuurlijk het moment suprême: hoe vertel je het?
“Ik stond serieus een keer voor de spiegel en trok expres aan mijn haarwerk om te checken of het goed vastzat. Stel dat hij eraan zou trekken, ging het dan af?”
Ze hield het een tijdje vol, maar op een gegeven moment dacht ze: dit is ook niet vol te houden.
“Ik zei gewoon: ik moet je wat vertellen. Ik heb een auto-immuunziekte, alopecia, en daardoor ben ik kaal geworden. Mijn haar is niet echt.”
Zijn reactie? “Oh ja, dat dacht ik al.”
En toen kwam het spannendste deel: het moment waarop ze haar haarwerk daadwerkelijk afzette.
“Ik had me helemaal opgedoft, extra make-up, de hele mikmak. En toen stond ik daar in de badkamer en dacht: nee, toch niet. Oké, toch wel. Ik kwam de kamer in en hij keek en zei: wow, het is echt anders. Maar je bent nog steeds jij.”
Tegenwoordig vindt hij het alleen maar leuk: “Hij zegt altijd: ik heb gewoon vijf verschillende vriendinnen. Houdt het lekker spannend.”
Haarwerken als accessoires: “Waarom zou ik maar één look hebben?”
Wat me zo inspireert aan Helmi’s verhaal, is hoe ze van onzekerheid naar totale vrijheid is gegaan. Nu kiest ze haar haarwerk gewoon bij haar outfit.
“In het begin probeerde ik het nog een beetje bij te houden. Dus als ik met een klant een afspraak had met lang haar, moest ik de volgende keer ook lang haar dragen. Maar ja, dat is niet vol te houden. Dus nu doe ik gewoon waar ik zin in heb.”
En hoe reageren mensen daarop?
“Meestal zeggen ze: ‘Oh, ben je naar de kapper geweest?’ Dan zeg ik eerst: ‘Ja, ik dacht, ik doe eens gek.’ En dan: ‘Nee, nee, ik zal het je vertellen. Dit is mijn haarwerk, en volgende keer kan het weer anders zijn.’”
De meeste mensen vinden het supertof. “Vrouwen zeggen vaak: ‘Ik ben stiekem jaloers, want jij hebt altijd perfect haar.’”
En eerlijk? Dat is eigenlijk ook gewoon zo.
Luister de aflevering van de Alopecia Coach Podcast 🎧
Dit gesprek met Helmi was er een met herkenning, humor en vooral veel relativeringsvermogen. Haar verhaal laat zien dat je alopecia op heel veel manieren kunt benaderen – en dat het niet betekent dat je vastzit aan één look.
🎧 Luister de hele aflevering hier.
Wil je meer van dit soort verhalen en inzichten? Abonneer je dan op de Alopecia Coach Podcast en mis geen enkele aflevering!
