Waarom omgaan met alopecia soms voelt als verzuipen…
Ik zat net aan de kant van het zwembad naar mijn vijfjarige dochter te kijken, ze mocht vandaag van badjke 3 naar vier. En ineens zag ik een parallel met alopecia coaching en leren zwemmen.
Zoals wij weten is alopecia meer dan ‘alleen’ haarverlies. Het is iets wat je raakt, op dagen dat je het niet verwacht. Soms voel je je sterk en zelfverzekerd, en soms… voelt het alsof je kopje onder gaat. Alsof je zwemt in een modderpoel en geen idee hebt waar de overkant is er hoe je er in godsnaam moet komen.
Als alopecia coach hoor ik vaak van vrouwen dat ze in hun coachingstraject precies dát moment tegenkomen. Ze zien hun patronen, hun blinde vlekken, de gedachten die hen in de weg zitten – maar weten nog niet hoe het anders moet. Het is een onwennige fase, en ja, soms voelt het alsof je verdrinkt.
Maar net als bij leren zwemmen, hoort deze fase er helaas bij. Je begint te spartelen met zwembandjes, het lijkt nog nergens naar en je krijgt liters water binnen. Langzaam bouw je vertrouwen op, krijg je meer lucht dan zwembad water binnen en krijg je steeds minder voeten en handen van anderen in je gezicht. Stap voor stap leer je welke bewegingen je moet maken, hoe je onnodige spierspanning los kunt laten en hoe het water je kan dragen- en begin je op eigen kracht te drijven en bewegen.
De parallel met zwemmen
Als je net begint met alopecia coaching – of met het echt omgaan met alopecia – ben je vaak nog onbewust onbekwaam. Je gaat door het leven zonder dat je doorhebt hoe bepaalde gedachten en patronen je tegenhouden.
Maar op een gegeven moment wordt dat anders. Misschien herken je het wel:
Je wordt je bewust van hoe je over jezelf denkt.
Je ziet welke overtuigingen je over vrouwelijkheid en uiterlijk hebt.
Je merkt dat bepaalde situaties je steeds weer raken, maar begrijpt nu waarom.
Als dit maar lang genoeg duurt en je krijgt er voldoende last van, trek je aan de bel en kom je in actie. En dat is ook het moment dat je je richting modderpoel begeeft. Want hoe meer je begint te ontdekken WAT je dan allemaal precies doet en denkt en voelt waar je last van hebt, hoe meer kennis te krijgt. Maar je hebt de tools om dit te veranderen nog niet. Dit noemen we bewust onbekwaam. En nope, bijna niemand vindt dit een leuke fase.
Een van mijn coachklanten zei het laatst mooi:
"Ik was zo lekker 100 km per uur aan het gaan en niets aan het voelen… en nu voel en denk ik ineens alles!”
En dat is precies ook de uitdaging. Je kunt niet meer terug naar hoe het was, maar weet ook nog niet precies hoe je vooruit moet. Beetje zoals kikkeren in het zwembad met je vingers in de lucht, wachtend tot de bel gaat, je het dus gehaald hebt en je met een noodgang het zwembad uit kan om bij te komen.
Stap voor stap leren zwemmen
Denk eens terug aan hoe je leerde zwemmen. Eerst met bandjes om je armen, dan voorzichtig zonder buikband, en op een gegeven moment… moest je het zelf doen. In het begin voelde dat onzeker, zwaar, misschien zelfs paniekerig. Want holy sh*t: geen hulpmiddelen, just you.
Maar hoe vaker je oefende, hoe beter je wist:
Hoe je je ademhaling onder controle houdt.
Hoe je je lichaam het beste kunt bewegen.
Hoe je uit een paniekmoment komt en weer rustig verder zwemt.
Coaching werkt hetzelfde. In het begin ben je nog zoekende, maar langzaam ontdek je wat voor je werkt. Je begint grip te krijgen op hoe je je voelt. Je begrijpt hoe je de regie kunt terugpakken over je gedachten, je emoties, je keuzes.
Omg, zonder bandjes!
Op een gegeven moment komt het kantelpunt: je gaat niet alleen snappen wat je moet doen, maar het ook echt dóen. Dat voelt in het begin nog onwennig – alsof je bewust moet nadenken bij elke slag die je maakt – maar je zwemt. Het kost moeite en energie, maar je blijft boven water!
En nee, je krijgt na coaching geen A-diploma, zoals bij zwemmen. Maar misschien wel een alopecia diploma – een symbolische erkenning dat jij je situatie niet meer laat bepalen door je haarverlies, maar zelf de touwtjes in handen neemt. En boven water blijft.
En tuurlijk zal je nog regelmatig terugglijden in oude patronen. Je zult nog wel eens paniekerig spartelen. Maar uiteindelijk weet je:
Je kunt dit.
Je hebt de tools om met moeilijke momenten om te gaan.
Alopecia bepaalt niet wie jij bent – jij bepaalt hoe je ermee omgaat.
Dus als jij je nu in die modderpoel bevindt, weet dan: dit is een fase. En het hoort erbij. Je bent aan het leren, aan het groeien. En vroeg of laat, als je doorzet, kom je boven water en zwem je vrij.
Wil jij hier hulp bij? Minder lang spartelen en naar adem happen maar gericht versneld leren zwemmen? Als De Alopecia Coach help ik je graag om jouw manier van ‘zwemmen’ te vinden – zonder dat je blijft verdrinken in je verdriet, frustratie en onzekerheid.
